Zonder verwachtingen... Zijn...

Enige tijd geleden sprak ik een cliënt over de verwachtingen, die in haar leven, ten aanzien van een vriendin. Zij had een potentiële afspraak met een vriendin afgezegd, omdat zij een plaatje, een verwachting had/heeft over vriendschap: vriendschap dient van twee kanten te komen, ik verwacht van haar dat zij ook eens contact met mij opneemt en dat het initiatief niet altijd van mijn kant hoeft te komen.

Toen haar vriendin zich tijdens een mailwisseling niet overeenkomstig haar verwachting gedroeg, werd de cliënt boos en trok zij de afspraak, die ze recent met haar vriendin had gemaakt, weer in. Wat zij niet zag, was dat de verwachting die zij had een impliciete eis was, die zij aan haar vriendin stelde: ze laat de ander niet vrij om al dan niet contact met haar op te nemen.

Overtuiging: Het is toch niet meer dan normaal dat je van een vriendin mag verwachten dat zij ook eens contact met mij opneemt, dat het niet altijd van één kant komt? Toch?

Is dat zo? Stel dat jouw behoefte totaal anders is dan haar behoefte? Dat jij altijd als eerste het initiatief neemt, omdat jouw behoefte sterker is dan die van haar...
Voordat zij überhaupt kan voelen dat zij contact met jou wil opnemen, trek jij al aan de bel. En zo ontstaat er in de loop der jaren een patroon: jij bent altijd degene die als eerste contact opneemt. En waarom zou dat een probleem zijn? Als je daar geen mening over hebt, als het geen pijn in je opwekt, dan is dat de situatie: jij neemt altijd als eerste contact met haar op voor een afspraak en zij bevestigt jouw voorstel om elkaar te ontmoeten. Dat is alles.

En hebben jullie weleens in alle openheid met elkaar gesproken over jullie vriendschap, wat vriendschap voor ieder van jullie betekent, wat de behoefte is van jullie beiden aan contact? En wat het met jou doet als het initiatief altijd van jouw kant moet komen?

En zie je welke plaatjes jij plakt op haar als zij geen contact opneemt met jou? En dat die plaatjes niet over haar gaan, maar over pijn die al in jou aanwezig is, wat door je vriendin wordt getriggerd?

Zij is niet de veroorzaker van jouw pijn, zij triggert de pijn (er niet toe doen), die al lang in jou aanwezig is. Zie je dat je vanuit die oude pijn reageert op haar? En dat er vanuit de mind een overtuiging wordt gecreëerd over vriendschap om de onderliggende pijn (er niet toe doen) niet te hoeven voelen...

Zie je dat die overtuiging ertoe leidt dat je een eis, een verwachting bij haar neer legt: zij moet contact met mij opnemen. En op het moment dat zij dat niet doet..., meen jij dat je terecht boos mag zijn op haar...

Zo gaat het dan: we veroordelen de ander, we beschuldigen de ander, zonder in de gaten te hebben dat we daardoor niet hoeven te voelen wat er in ons, op een dieper niveau, wordt geraakt: oude pijn. De pijn van het kind dat niet werd gezien, er niet toe deed.

Elke vorm van verwachting en verlangen leidt tot pijn:
teleurstelling, omdat de realiteit altijd anders verloopt dan de verwachting;
boosheid, omdat de ander niet doet wat wij impliciet van de ander verwachten;
verdriet, omdat de ander niet aan ons beeld beantwoordt wat we over de ander hadden gecreëerd.

Hoe zou ons leven zijn zonder verwachting? Zonder verlangen? Zonder impliciete of expliciete eis? Zonder plaatjes over onszelf, de ander of over een situatie?

Onderzoek eens voor jezelf welke verwachtingen, verlangens en (impliciete) eisen er in jou leven én wat de gevolgen daarvan zijn in de omgang met anderen.

Het gaat niet om het onderdrukken van verlangens (ik mag geen verwachtingen of verlangens hebben), maar om het herkennen en onderkennen van de verwachtingen en verlangens (dit leeft in mij).  En het effect daarvan: het leidt tot conflicten en pijn.

Als je  werkelijk doorziet wat het effect is van al die verwachtingen, dan doven de verlangens langzaam uit en laat je de ander vrij.
Dan is vriendschap en intimiteit pas echt mogelijk.

Boeddha zei voortdurend: 'Wees vrij van verlangens en je zult vrij zijn van samsara, van lijden; vrij van de wereld.'

www.bewustzijnscoaching.com
LinkedIn: Caroline Ootes
Facebook: Caroline Ootes, Ontwaken, Bewustzijnscoaching